Bir gün oracıkta yığılıp kaldım.
Görmek istemediğim bir manzara,
Yaşamak istemediğim bir evrenin içindeydim.
Bulutlar çöksün istedim üstüme,
Alıp götürsünler beni istedim.
Kalkmak istedim, dizlerimin bağı tutmadı.
İnsan seli geldi ardımdan o sıra,
Kapıp götürdüler beni belirsizliğe.
Bir uğultu çöktü üstüme, kendimi kaybetmişim.
Hastane odasında buldum ben beni.
Kalkmak istedim, ellerim kelepçeliydi.
Çığlığım göğsümü yırttı,
Özgürlüğüme pencere açmak istercesine.
Sakinleşmem isteniyordu...
Beyaz önlük vardı üstümde,
Beyaz önlük!...
Nasıl uyuduğumu bilmeden uyandım.
İçi boşaltılmış bir kabuk gibiydim.
Düşününce delirmemek elde miydi ki?...
Hani ben ölünce giyecektim kefeni;
Ölmekten beter etmişlerdi beni.
Aylar sonra taburcu edildim,
Güvenim tabutun içine konularak...
Kayıt Tarihi : 28.1.2018 02:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/28/ruhumda-derin-yaralar-var.jpg)
Hikaye gibi bir siir altinda başka bi anlam yatiyor sanki ama ben anlayamadim sanirim
TÜM YORUMLAR (1)