Ruhum yorulmuş kafesinde
Çıkıp gitmek ister her nefes verişimde
Anlıyorum ruhumu ve hak veriyorum ona
Her gündüzün her gecesinde
Düşünüyorum nasıl ama nasıl bulurum huzuru
Kimbilir nerde ve nasıl kaybettiğim mutluluğu
Arıyorum soruyorum gören yok
Seslenip duruyorum duyan yok
Dinlen artık ruhum buldum derdine derman
Her gün beş vakit okunan bu ezan
Allah ve resulune olsun selat ve selam
Müjde ruhum müjde bitti artık çilen ve cezan
Kayıt Tarihi : 13.6.2008 00:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Tatar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/13/ruhuma-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!