Ruhum Yanıyor Şiiri - Hüdaverdi Öz

RUHUM YANIYOR

Yüreğimin içinde, görülmez bir his...
Derinden derine hep ruhum yanıyor.
Mevsim bahar, nedir bu kış nedir bu sis?
Seni düşündükçe hep ruhum yanıyor.

Benden çok şeyi, aldı götürdü hayat
Bana dün gibi, sana olsada bayat
Mehtaplı gecede, sen yatarken rahat
Benim düşlerimde hep ruhum yanıyor.

Sözlerim şiirlerde, damla damla kan
Artık bana dar geliyor, dünya denen han
Gözlerim ufuklara daldığı zaman...
Alev alev, benim hep ruhum yanıyor.

Kiminin hisleri, bir çorak arazi
Kiminin yalanını, tartmaz terazi
Aklıma düştüğü zaman, geçmiş mazi
Gözümde yaşlar, benim ruhum yanıyor.

Sordum tabibe, nedir bendeki bu hal?
Ne kollarım var ne yaprağım nede dal
Ne desem, anlatamıyorum...dilim lal
Konuşmaz, suskun ama, ruhum yanıyor.

Arama ey tabip, boşuna arama...
Tuz bastım ben o eski gönül yarama
Damla yağmur düşse, gönül tarlama
Hatıralar canlanıp, ruhum yanıyor.