Ruhum Üşüyor Gardaş Şiiri - Bilal Karaman

Maksadım kırmak değil sakın beni kınama
Gönül denen testinin sabrı taşıyor gardaş
Boşa yorulma diyon tak ediyor canıma
Neler yaşadım gördüm ruhum üşüyor gardaş

Dur hele, telaş etme, susanlardan değilim
Fikirleri yargısız asanlardan değilim
Benden olmaya kin, kusanlardan değilim
Bildiğimi demezsem dilim şişiyor gardaş

Bugünlerde çok moda dostu düz yolda satmak
Pusulasız hedefsiz rast gele mermi atmak
Öfke ile gerilip insanlığı fırlatmak
Puşt elinde eğilmiş yay a düşüyor gardaş

Umut cellâtlarını her vakit görür olduk
Uyanık geçinerek uykuda yürür olduk
Her imamım diyenin safında durur olduk
Durup düşünüyorum aklım şaşıyor gardaş

Herkes başsız bir sürü çobansız güdülmüyor
Bir evden diğerine köpeksiz gidilmiyor
Bacak kadar sabiye tek cümle edilmiyor
Bekâr oğlan avradı her gün boşuyor gardaş

Bozuldu genetikler marifetler hormonda
Geçim boyunduruğu garibanın boynunda
Melek dediğin var ya işte onun koynunda
Erkek sülietinde ibne yaşıyor gardaş

Buzluğa böcek düştü kurt bürüdü karlığı
İntizarlar kusuyor göklerin karanlığı
Kirpiğimdeki yaşlar Bilal ımın varlığı
Şu yaralı yüreğin dertle pişiyor gardaş..