Ruhum Üryan Şiiri - Muhammet Üresin

Artık çok uzaklaştım o sıcak ellerinden azıcık yakınlaşsak yakıp kavuran o yanık teninden
Her yer çok karanlık sensiz önümü göremem ben uzanıp tutuversen nolur elimden şimdi yeniden
Oysa çok geç kalındı bilirim bazı şeylerin değeri bilinmez yitirilmeden iş işten geçmeden
Kaybetmeye bir kez başladın mı takılıp düştün mü bir daha hiç bir şey için savaşmak gelmez içinden

Adınla başlar adınla biterdi benim için de yirmi dört saat yalnız sen kokardı gün bir zamanlar
Dururdu dünya dururdu zaman karşında bir tek sen geçerdin aklımdan toz duman olurdu hep buralar
Elimde olsa tekrar tekrar başa sarar yine yaşardım o yılları her bir anına bin ömür adar
Ruhum mu üryan tenim mi fazla sarıldı yokluğuna bilinmez ama sensiz ısınmıyor hiç buralar