Ruhum Tutsak Oldu Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Karabulutlarla kuşatılmış gökyüzü gibiyim,
Zorlu şimşeklerle yırtılıyor bağrım,
Yaralar alıyor yüreğim bir baştan bir başa,
Yıldırımlar canıma canıma işliyor,
Ruhum düşmüş eline bir karasevdanın
İnliyor.

Bilmiyordum dermansız dertlere düşeceğimi,
Damla damla akacağını gözyaşlarımın,
Kalacağını yürepimin yaralar-bereler içinde,
Gün ortasında herkeslerden gizleneceğimi bilmiyordum,
Bir yoldur tutturmuştum kendime göre,
Gidiyordum.

Yitirdim rahatımı bir büyük karasevdada,
Süzülüp gitti tüm güzellikler
Tülbentlerden süzülürcesine,
Bana sadece acılar, sadece hüzünler kaldı,
Sadece ayrılıklar, özlemler,
Sadece gözyaşları ve inlemeler kaldı,
Bir ömrüm vardı; bitmez sandığım,
Kısaldı.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 45-46/100)