Ruhum şimdi bir harabe
Firakınla, gönül figan eyler,
içmeden bir ayyaş, bir berduş gibiyim.
Gözlerim gözlerinde, saymadım, bilmem kaç mevsim eyleşti;
lakin, onlarla birer yabancı gibiyim,
Şimdi, dökülen hazan yaprakları gibi sürüklenirim;
buğulu gözlerimle, geçtiğin yollarına
Dizlerim, takatsız kalır da, dayanırım,
ben gibi, dermansız kalan ağaç dallarına
Söyle, kaç yıl daha çekecek bu gönül?
Sen benden ırak, bense sana hep hasret;
senin yanındayken bile, içimde yaşanır en acı gurbet
Ogurbet ki, zehirli okları, deldi geçti tüm içimi,
Ölmeden,öldü dediler, yaptılar isimsiz kabrimi,
Ruhumsa, oldu bir türbe ki,ne türbe!
Sanki, yıllarca terkedilmiş, metruk bir harabe
Kayıt Tarihi : 12.5.2010 13:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!