Ruhum senin evindir…
Varlığım bir rüzgâra, kapılmış giderken.
Boşluğunun dokunduğu, yüreğim sızlıyor.
Bomboş bir hayatın, dağlarına tırmanırken,
Kuş bakışı baktığım, gözlerin ağlatıyor.
Yüreğimin sancısı, ellerinde dinerken
Soluğun bir kor olup, hayatımı ısıtıyor.
Yokluğun zamana, racon keserken,
Beni sevdiğini bilmem, inan rahatlatıyor.
Sana bir dünya sevgi, vermek istiyorum.
Gözlerimden dünyamı, al gönderiyorum.
Aşka bir kanat olup, kuş gibi uçuyorum.
İnan seni ruh tanem, canımda bekliyorum.
Seni tanıdığım zamandayım gel şimdi.
Yanımdasın bir an, rüyandayım gör şimdi.
Ruhumda açlığımsın, katık olup dal şimdi.
Bekliyorum tenimde, ruhum senin evindir.
Oktay ÇEKAL
26.11.2014-20.22
Kayıt Tarihi : 11.12.2014 00:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!