Ruhum Seni Aradı Şiiri - Bahattin Tonbul

Gökyüzünde yıldız neden çok bilir misin
Dünya kurulduğundan bu ana kadar kaybolan canlılar
Oralara yerleşmiş kimi yanıyor yüreklerde
Kimi parlıyor ışıklarla sevenlerin yüreğinde
Hepsi birden
Taht kurmuş göçenler
Yıldıza ve aya
Paylaşmış uzayı gönül dostları
Arıyor kalpleri sevgiyi sevdayı yaşatanları
Hele ruhları
Ne buluta benziyor ne havaya
Elle tutamazsın onu
Ama o seni her yerde duyup görüp tutabiliyor
Ta ciğerinin içinde çıban misali acı bırakıyor
Damarlarda dolaşan kan gibi
Ayaktan beyne kadar ısıtır bedenini
Ey sevgili ne olacak seninle benim halim
Dillerdeki türküler değişmedi
Hep aynı tatlılıkta
Ahenkse hoplatıyor izleyenleri
Parmaklarım durmak bilmiyor komut veremiyorum
Dillerinde ve dudakların arasında ıslık sesi
Gitmiyor hiç
Melodisi sanki ninni gibi
Ey sevgilim uykuda isen uyan
Uyanda gel bileyim seni
Beni seveni
Dostu düşmanı hissetin ayırttın yüreğimde
Kapkara sonsuzluk girdabı sarmış geleceğini
Çevremi kırmaksa çok zor
Çıkmaksa ondan daha zor
Şaşırttım kaldım rüya aleminde
Tek başıma yaşamaktayım
Bahar geldi uyuyan canlılar uyandı kış
Uykusundan
Yumurtaların kabukları kırıldı
Koyunlar kuzuladı kediler miyavladı
Hayatı sürdürmek için ruhum seni aradı
Bahattin Tonbul
24.3.2010