Ruhum Sende Yaralı İstanbul
Ruhum sende yaralı İstanbul
Yaralarım sarmadan,
Veda buseni yanağıma kondurma İstanbul.
Boğazın, yalıların, köşklerin,
Mayısta erguvanların…
Kimin umurunda İstanbul
Ruhum sende yaralı İstanbul
Gözlerime bakıp
Bir kez olsun derinlerden gülümse İstanbul
Ruhum sende yaralı İstanbul
Bırak, bırak da yağmurlarında ıslansın
Yıkansın da arınsın ruhum,
Bırak da susuzluğuma sende kanayım,
En derin uykularıma sende dalayım
Ruhum sende yaralı İstanbul
Çiçeklerin padişahı, efendisi, gülümsün,
Varsın kanatsın dikenlerin yüreğimi,
Varsın nazın çeksin bu gönül,
O nazlı eda bir tek sende güzel İstanbul
Ruhum sende yaralı İstanbul.
Bilmezdim, ayrılık vakti gelmezden evvel
Meğerse gurbette sıladaymışım
Gurbetmiş senden gayrısı İstanbul
Ruhum sende yaralı İstanbul
Bırakma!
Yüreğim üşür sensiz, güneş bile ısıtamaz.
Gözlerim karanlığa mahkum olurda derman olunmaz,
Bu gönül can evinden ayrılır,
Ayrılır da bir daha geri dönmez
Ellerimi ellerine,
Gözlerimi gözlerine,
Yüreğimi yüreğine
Hasret koyma İstanbul
Ruhum sende yaralı İstanbul
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayse Kul](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/29/ruhum-sende-yarali-istanbul.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)