Çığlığımın nefesine sarılıyorum rüzgârın kesilince
Geçimsiz bir düşünüşün tel örgülerini aşıyorum
Gülümsemeye muhtaç yaralarımın merceğinde
Bir çocuğun yumuk ellerinde tutunuyorum aşka
Korkum yoktur yar kendi içimde kaybolmaktan
Her gidiş umudun yamacına kırık sırt dönüştür
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
