Gözlerim silah
Ruhum şah
Olmamalıyım ziyan
Ruhum der dayan
Napabilirim tek başıma
Tek yol var arınma
Tek bir gece aklanma
Artık kendini acındırma
Tek derdin para
Dön bak şu dünyaya
Sokakta çocuklar
Vücudunu satan kadınlar
Kendini tanrı sanan insanlar
Yaşamak kolaydı aslında
Uysaydın doğaya
İstekleriniz fazlaydı
Yaşlandım on sekiz yaşımda
Anılar bekliyor kapımda
Bakmaya cesaretim yok anla
Masal gibi geliyor hayat zamanla
Olumlu bir insanım soran olursa
Çok yalan var etrafımda
Avare olmuşum izlerken baba
Sen bile yalan konuşuyosun bana
Dünya kadar derdim
Ölüme kafa tutmaktır derdim
Soruyorum sana niye bu dünya ?
Kargalar kadar özgür olamadık hala
Güçlü olan güçsüz olanı ezer
Bu lanet dünyada
Önemli olan insan olmak dediler
Onu da elimizden aldı kahpeler
Susup köşeye geçtiler
Bütün çığlıkları duymazdan geldiler
İnan ki herkes aynı benim gözümde
Anlatsam anlamıcaksınız
Soruyorsunuz hala neyin var?
Delirdim sanırım bunda anlamıcak ne var ?
İçmek istiyorum sonsuza kadar
Kurtulmak istiyorum bu dünyadan
Berke Susan 2
Kayıt Tarihi : 27.5.2023 16:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!