Ruhum saf tutar Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Ruhum saf tutar gecenin kıyısında,
bir ezgi gibi yükselir dualarım.
Sessizliğin içinde yankılanır kalbim,
bir çağrı gibi, bir vuslat gibi.

Yıldızlar usulca eğilir göğe,
gözlerimde biriken ışığı seyrederek.
Zaman ağır, zaman ince bir hüzün,
ama içimde bir huzur, bir teslimiyet.

Ellerim semaya uzanır usulca,
rüzgârda savrulan dilekler gibi.
Ateş de olsa, kül de olsa yollar,
ben yine de aşkı seçerim.

Çünkü bilir ruhum,
kendi özüne dönen her yol,
mutlaka ışığa varır…