Ne sana yakınım ruhum ruhunun yanında biçare
Nede senden uzak zerrem.
Zahirî beraberliğim herkes gibi
Manada eller kavuşmuş beden hareketsiz
Ben görüyorum seni zahirden uzak
Biliyor gönlüm seni makamı Mahmuduna aşık
Gönlün zamandan uzak
Kelâmın sözsüz
Göz herkes gibi
Gönül başka
Biliyorum seni
Yalnızlık muhabbetinde muhabbet ederim yalnızlığımla
Konuşmadan
Kelimeleri tüketmeden
Tükenen ömrün ölümündeki sonsuzluk gibi
Sen değil yalnızlığına ortak
Sonsuzluk veren yalnızlık
Konuşmadan
Sadece bakarak
Bazen gözler kapalı hayalimde sen
Gözümde senin kokun ve ayaz
Yerdeki su birikintisi donmuş soğuğa esir
Bende o donmuş su ile senin geliş yoluna esir
Biçare.
Gelse ısıt zerremi umudu ile ısınan
Bekliyorum hava soğuk
Beklediğimin sıcaklığı ısıtır aklımı
Beden akla muhtaç.
Bekleyen gönül
Akıl gönüle muhtaç
Bekleyen gönül gelenin sıcaklığına muhtaç
Yoksa dayanır mı ne akıl ne gönül
Gelen o ise
Gidişini hesaplar daha gelmeden
Gelmeden gidişlere kabulleniş
Gerçekler asıl idi
Gelen gitmek zorunda
Giden gelmek
Gelen gitmek ,giden gelmek zorunda ise
Giden kim gelen kim
Bekleyen gitmede mi bekler
Gelmelerinde mi bekler
Beklerken gelen benim
Gelirken bekleyen sen ile
Bir gecenin siyahının gündüzüne kattığı sır da
Güneşin sıcağında
Yağmurun serinliğinde
Ve toprağa değdiğinde topraktan çıkan kokuda
~Mahmut Tepret~
Kayıt Tarihi : 3.6.2024 03:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!