Ruhum Oralarda Şiiri - Kazım Uzun

dilime pelesenk olmuş
bir sevdanın dokunuşunda
unutulmuş bir gramofonun
acıklı sesiyle uzanırım geçmişe
seninle satırlardaki ilk temasın
heyecanı sarar benliğimi
sana sarılır ruhum oralarda… R.A.

uyanmak istemiyorum uzaklarda,
gözlerimi açınca yastığımda
yoksa mahmur bakışların...
parçalı bulutlu düşerim sokaklara
benden ayrı dolaşır ruhum oralarda… K.U.

arnavut kaldırımları döşerim yıldızlardan
sana ulaşmanın yorgun çabasıyla
sarılırım bende kalan kokuna
gecenin karanlık bir anında
yağmur bulutları çöker göz pınarlarıma
şimşekler çakar yüreğimde
senli uyanık düşlere dalarım
seninle dolaşır ruhum oralarda… R.A.

özlemin sardı bedenimi
dudaklarım çatlak çatlak
bir yudum sana hasret
yüreğim uyanırken senli düşlerinden
gözlerimden akan bir damla yaşla
ıslak meltem rüzgarında
sana dokunur ruhum oralarda… K.U.

bir kuşun kanadında,
bir yağmur damlasında,
yokluğunla harmanlanmış
özümün nakış nakış dokuduğu
varlığım sana ulaşır umarsızca
değer tenine, ürperişle
ıslak bir hüzün olur
notası kırık bir ritim ile
bezenmiş gecelerde
senin olur ruhum oralarda… R.A.

kör karanlık uzaklardan
umarsız sesler gelir
benliği halaylarda
coşkulu kalabalık
habersizken senli yüreğimden
şimdi ben sadece seni
içerim yudum yudum
yalnız masamda kadehim senin
şerefine kalkarken ruhum oralarda… K.U.

sana aktığım gecelerde
yüreğime yansıyan “sen” ile
gözlerinin aksindeki “ben”
sevişir, yasak duyguların gizemiyle
imkansız bir zaman kesitinde
imkansız bir aşk ile
sen olur ruhum oralarda…R.A.