Ruhum konuk bedenime

Ruhum konuk bedenime
gölgemin düştüyü yer
toprak-ayna bedennüma
Kim gölgemi alıp kaçar
bir tağı yer
bir tağı gök
Bu dünyanın kapılarını
kim bağlayar
kim açar
Her örtende bir gün geçer

Nenem masal anlatmıştı
Bir sarayın kapları
açılmışdı kapanmıştı
Geçen bir kere geçmişdi
Cennetden nehir akarmış
içen bir defa içmişdi

Yıllar geçse
Gölgemi biri alıb kaçsa
Ruhum uçsa
Benim için açılarmı
kapıları dünyanın
Kapılar tek gözümü
yumum açım uyanım
Bir de toprak aynanın
karşısında dayanım