Ruhum Kendi Göğünde Şiiri - Ahenk Leyan

Ruhum Kendi Göğünde

Ruhum, o sarsıcı, tek başınalık hissiyle varlığımı acıtıp, kanatarak kendi varlığını iyice hissettirdikten sonra, kimsenin, hiçbir şeyin ona, parmak ucuyla bile olsa değemeyeceği yere, kendi göğüne çekilirken, artık ne okusan, ne duysan, ne görsen kar etmez o boşlukta, yükselen yalnızlıkta… bilirsin.

Tesellisi yok bu hayatın, bilgeliği bu.

Bilgeliğin ruhun yaralarına merhem olmadığını da… öğrenmişsindir.

Kanatırken ruhum kendi kendini, kendi göğünde inatla, seyredersin, yine bir çiçekle, bir tebessümle, bir bardak çay, bir selamla tokalaşacağı, kucaklaşacağı an/a kadar… sabırla

Ahenk Leyan
Kayıt Tarihi : 21.6.2018 01:29:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


3.temmuz.2017

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ahenk Leyan