Yar ile doğmuşum
Yarsizken ölmüşüm
Sevdasını yüreğime doldurup
Koymuşumdur kim bilir
Hangi silahla vurmuşum
Bilmem
Ona değecek kurşunu
Tek başıma kurmuşum
Beynimde
Tanıştığım alemde nerelerde durmuşum
Dersin
Umut dolu tepelerden solmuşum
Beklemekten
Korkunç uçurumlardan atlayıp
Hangi gönül’e akıp dolmuşum
Bazen
Ateş olup yanmış
Bazen de
Duman olup tütmüşüm
Gönüllerde
Acıları bölmüşüm
Kalpler de
Ben o doğmadan doğmuş
Onsuz yaşarken zaten ölmüşüm
Bedenler de
Sıcaklığı gitmez durur hala yanaklarımda
Bırakılan busenin
Hele kokusu bitmek bilmez nefesin
Özlemi içinde bekler
Ruhum karanlıklarda
Bahattin Tonbul
8.10.2010
Kayıt Tarihi : 11.10.2010 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevda ateşinin kurşunu
TÜM YORUMLAR (1)