Eskimiş bir ben duruyor karşımda. Yıpranmış,kullanılmış,paslı bir yüz var aynamda.
Yılları yolları ve yaşları çift dikiş geçmiş biçare yüreğimle;
beynimin çığlıkları beliriyor gözlerimde.
Kelimelerim, tozlanmış kitaplar arasında anlaşılmayı bekliyor.
Dünde,bugünde ve yarınında karanlığı kucaklayan kalbim umutlarını ısıtmaya çalışıyor bir mum ışığıyla.
Bir bebeğin gülümsemesine tutunuyor nefesim.
Geçmişin izlerini temizlemek isterken karalayan hafızam mısır püskülü edasıyla karma karışık çıkıyor tekrar karşıma.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta