Yıllar kemirmiş bedenimi bir çok yerinden
Kalbim kan ağlar dostlar, yaram derinden
Bir mayına basmış gibi çaresizim bu yalnızlıkta,
Canevim zifiri karanlık, ışık girmez penceresinden.
Suskunluğumun sebebi yok, bir anlamı da
Susuyorum sadece seyrediyorum olan biteni
Kah düşüncelerim şelale olup akıyor keskin yalnızlığa,
Kah bakışlarım asılı kalıyor bulutların yakasında.
İçimde fırtınalar kopuyor, sığınacak bir liman yok
Sele kapılmış hislerim, umutlarımsa girdaba
Yalnızlığın kaçıncı katmanı ki bu etrafta çıt yok,
Kainatın tüm azabını çekiyorum sanki burada.
Anlamsızlığın anlamını yükleyemedim üzerine
Beynimin labirentlerinde uçuşuyor kelimeler tek tek
Kendini kendi içinde bulamamanın derin kasvetiyle,
Serkeş dünyanın cehennemsi kalabalığnda ruhum hep yek.
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 02:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!