Ruhum Hasret Sürgününde Şiiri - Burak Er

Nasıl ki bitmiyorsa her cümle noktasız
Ben de koyamadım noktamı, sende kaldım
Eskilerin o sıcak düşünde
Kendimi yenilmez sandığım günlerde kaldım
Aşkının çelik zırhını kuşandığım günlerde
Sonu gelmeyecekmiş gibi yaşadığım dünlerde kaldım
Gel de kır son defa hasret zincirlerini
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Al senin olsun
Ömür celladım…

Unutmadım!
Hiçbir şeyi silmedim hafızamdan
Sakladım o hazineyi en derinlerimde
Kimsenin açamayacağı kapıların ardına koydum
Benimle birlikte yaşayacak ve toprak olacaklar
Kefenimin iç cebinde taşıyacağım mahşerde
Oysa hak etmedim yüzüstü bırakışını
Sürüm sürüm süründürüşünü
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Al senin olsun
Ömür celladım…

Ne hicri ne rumî ne de miladi
Seni gördüğüm an başlamıştı gönül takvimi
Gülücükle başlayan günüm öpücükle biterdi
Zamanım sen, dakikam sen, saniyem sendin
Katilliğin en güzeliydi seninle vakit öldürmek
Ödüllü filmleri cebinde taşırdı gülüşünü seyretmek
Hangi nota açıklayabilirdi sesinin güzelliğini?
Kabul edemedim Mısır’dan kovulan Yahudiler gibi
Kalbinden kovuşunu sana ayarlı kalbimi
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Al senin olsun
Ömür celladım…

Çok direndim
Kapına gelmemek için çok direndim ömür celladım
Ama bunda da başarılı olamadım…
Söz geçiremedim kalbimin kıvrımlarına
Seni düşünmeden geçmemiş olsa da zamanlarım
Yasaktı kovulduğum sürgün kapını çalmak
Savur içindeki kini yüzüme karşı
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Al senin olsun
Ömür celladım…

Çok zaman geçti
Dervişler bile bıraktı sabretmeyi
Güneş vazgeçti doğmaktan,
Dünya usandı dönmekten.
Dumanlar yükseldi seni yakardığım her tepeden
Ömrümden koca bir bölüm geçti de
Bir sen geçemedin sana ait kalbimden
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Al senin olsun
Ömür celladım…

Hangi meczup düşürdü dilinden
‘Zaman her şeyin ilacıdır’ sözünü?
Zehri aşkın olan yaramın panzehiridir sıkıca sarılışın
Gözlerimin önünden gitmiyor tek bir an
Başını göğsüme usulca yaslayışın
Şimdi ben nasıl unutayım tüm her şeyi?
Nasıl sileyim hafızamdan hayatımın en güzel çağını?
Ölüm fermanımı imzalamayı yeğlerim seni unutmamak
için
Yaşadığım bunca acı seni kalbimden söküp atmamak
içindi aslında
Sana geldim ömür celladım
Ben aşkına yenildim
Ben sana yenildim
Gel canımı vereyim kollarında
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Al senin olsun
Ömür celladım…

Ne acı
Dev aynasında görmüştüm kendimi
Atlatırım sanmıştım herkes gibi
Ama atlatamadım…
Senin olmaya geldim tekrar
Kavuşmaya geldim
Gel yine kır kalbimi, yine çıkar canımı
Yine kavga et benimle
Senden gelecek her şey başım üstüne
Kapatma cennet kapısını yüzüme...
Yok olup gitmeden diz çöküyorum önünde;
Her şeyimi seriyorum bastığın güzel yollara
Bağışla beni ömür celladım
Merhametine sığındım son akşam yemeğimde
Kabul et beni gönül sofrana
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Al senin olsun
Ömür celladım…

Ah… ömür celladım
Sahipsiz bıraktın beni her zamanki gibi
Merhamet edip öldüreceğin de yok
Bari sensiz hayatı yaşatma bana
Al canımı, al kopar bedenimden
Kalbimi kopardığın gibi
Kıy canıma
Ömür celladım…