Ruhum Esir Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Kalleş gece ağır, karanlık derin,
Ay bile küs, saklanmış perçemin.
Hüznün kollarında titriyor sessiz,
Gönlümde bir ağıt, adı belirsiz.

Zaman durmuş, her şey suskun,
Saatler acının aynasında yorgun.
Yıldızlar dökülüyor bir bir gökten,
Gözlerim kaybolmuş, eski ahenkten.

Bir hayal geçti aklımdan ansızın,
Çatlamış hatıralar döküldü ardından.
O eski gülüşler, o parlak yüzler,
Şimdi gölgede, şimdi ölgün izler.

Rüzgar dokunuyor camdaki buğuya,
Her nefesim sanki dökülüyor kuyuya.
Dışarıda bir köpek uluyor inceden,
Bir feryat, bir çığlık geliyor derinden.

Bu zifiri gecede, ruhum esir,
Kelimeler acıya bürünmüş, sessiz bir şiir.
Ve bil ki, yarın da aynı olacak,
Hüznün izi yüreğimde hep kalacak.

Memoçilo