Göçmen kuşların her birini, ayrı bir mazi sayfamın paslanmış mermisiyle, tek tek şakaklarından vuruyorum. Ve yaftalara faili meçhul diye belirterek tüm yüklerimden arınıyor, balçığa bulaşmış bedenimi arındırıyorum. Sanma ki ağustus bitti gidemezsin. Toroslardan başlıyor karalar ve dökülen ağıtlar, her gece bir meftaya gidiyor. Törenler düzenleniyor kalabalıklar içinde. Ve vuslatın sürgün gittiği şehrimde, ayrı düşmüş sevdaların en delicesi buluşuyor kısa süreli. Hayallerimi, umutlarımı ve sevdamı kefene koyuyorum. Hergece yaşadığım o kabus dolu anlarımdan kurtuluyorum diyorum ama yine düşüyorum uçurumların kucağına. Erciyese kırmızı karlar ulaşıyor sonrasında.İntihar ve cenaze törenleri... Şu an ruhum velayeti sana kalmış enfeksiyonların içinde. İster tut ister at, ayrılık ve aşk kokan ellerinle.
Önder ÖztürkKayıt Tarihi : 1.11.2008 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/01/ruhum-enfeksiyonlarin-icinde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!