Ruhum daralıyor...
İçim kan ağlıyor...
Gözlere mil çekilmiş görmüyor; kulaklara kurşun dökülmüş duymuyor; ağızlar kilitlenmiş konuşamıyor.
Kalplerden can çekilmiş atmıyor; çöpe dönüştürülmüş beyinler düşünemiyor; ayaklar küt yürünemiyor.
Namerd kisve uydurmuş sözde müslüman; Allah ile aldatıyorlar utanmazlar; ahlâk çarık ayaklarda, ahlâksızlık taç başlarda.
Kişi yol arkadaşlarıyla haşr'olacakmış;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta