Ruhum daralıyor...
İçim kan ağlıyor...
Gözlere mil çekilmiş görmüyor; kulaklara kurşun dökülmüş duymuyor; ağızlar kilitlenmiş konuşamıyor.
Kalplerden can çekilmiş atmıyor; çöpe dönüştürülmüş beyinler düşünemiyor; ayaklar küt yürünemiyor.
Namerd kisve uydurmuş sözde müslüman; Allah ile aldatıyorlar utanmazlar; ahlâk çarık ayaklarda, ahlâksızlık taç başlarda.
Kişi yol arkadaşlarıyla haşr'olacakmış;
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta