Ruhum daralıyor...
İçim kan ağlıyor...
Gözlere mil çekilmiş görmüyor; kulaklara kurşun dökülmüş duymuyor; ağızlar kilitlenmiş konuşamıyor.
Kalplerden can çekilmiş atmıyor; çöpe dönüştürülmüş beyinler düşünemiyor; ayaklar küt yürünemiyor.
Namerd kisve uydurmuş sözde müslüman; Allah ile aldatıyorlar utanmazlar; ahlâk çarık ayaklarda, ahlâksızlık taç başlarda.
Kişi yol arkadaşlarıyla haşr'olacakmış;
Fakirler Cennete beşyüz yıl evvel girecekmiş; Diyorlar karun gibi zengin cahiller, Cennetin sahibi demese de.
Kayıt Tarihi : 27.3.2024 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!