Ruhum daralıyor Şiiri - Sinan Bayram

Ruhum daralıyor be kardeşim
Bugün yine ben hapis
Bugün yine ben efkarlıyım
Bana mutluluk desen
Ters bir cevap verebilirim
Mutluluğun resmini çizemem yani
Ruhum daralmış viraneyim bugün
Nasıl anlatsam sana halimi bilmem
İşte ölümün acizliği bur da
Mutluluğun olmadığı yerde
Acı ölüme meydan okur
Ben böyle bir haldeyim işte
Elimde bir gül izi bile yok
Öfkem bir sancıdır göğsümde
Hem yalnız hem belalıyım bugün
Tüm öfkem yalnızlığım kendimedir
Kendi kendime belalıyım yani
Ama öfkem bırakmıyor beni
İstemeden kırıyorum bazı canları
Can içinde can veriyorum
Ben kendi kendime kırgınım
Belimdeki silahı çıkarıp
Tüm mermileri namluya sürmek istiyorum
Ya da tek mermi yeter deyip
Çift kişilik bir rus ruleti oynamak istiyorum
Bir tarafta iyi yanım
Diğer tarafta ise kötü yanım
Ve ortada savrulan
Ben diye olmayan şey
Artık kim kazanırsa bu benlik onundur
Aslında ben çok önceleri ölmeliydim
Bundan en az beş yıl önce yani
Biz yeni yıla girdik ama
Sen bunu sayma kardeşim
Ben en az beş yıl önce ölmeliydim
Evet bu erime önceleri de vardı
Lakin beş yıl önce olan oldu
Bu erime kendini beş yıl önce dışa vurdu
Ben eriye eriye geldim bugünlere
Kalın giyinirsem eğer kimse anlamıyor
Ama yine de bu erime var
Ve bir gün beni elden ayaktan edecek
İnana biliyor musun kardeşim
Eriye eriye sürünerek öleceğim
Ben şimdi bu yangını nasıl saklayacağım
Neden başka şekilde ölüm olmadı ki
Bir aylık ömrüm kalsaydı
Ya da bir kavgada vurulsaydım olmaz mıydı
Eriyerek ölmek ne acı bir yangın biliyor musun
Sanki herkez sana bakıyor
Sanki sokak sokak dolaşıp cesedini gösteriyorsun
Ah be kardeşim böylesi yaşarken ölmek
Böylesi çok acı be kardeşim
Şimdi ruhum daralıyor öfkem hep dorukta
Sinir hastası olmuşum hayatım zulüm olmuş
En acısı da herkez ölümden kaçarken
Ben ölümü arayıp bulamıyorum
Hayallerim vardı dünyayı değiştirecek
Şimdi ben değişiyorum eriyerek
Yüreğim yorgun gözlerim bir hançer
Ve bir ayna karşısında kendimi hançerliyorum
Ne ölen var ne dirilen be kardeşim
Ben sadece eriyerek eksiliyorum
Adalet istiyorum ben varsa bir adalet
Bir mucize olsun istiyorum hayatımda
Ya öleyim ya dirileyim ama bu acı son bulsun
Her nefeste diyorum ki bu son olsun
İnan kardeşim ben çok önceleri ölmeliydim
Bundan en az beş yıl önce mesela
Belki öyle olsaydı şimdi her şey farklı olurdu
Ben cehennemi bu kadar hak etmemiş olurdum belki
Çünkü öfkemle öyle günahlara girdim ki
İnan kardeşim müebbet cehennemlik olmuş olabilirim
Şimdi yine ruhum daralıyor hayatımda hiç tat yok
Ve acılarım ölüme meydan okuyor
Mutluluktan sıyrılıp gelen yok be kardeşim
Ve ben eriyerek eksiliyorum çileli halimle
Varlığım yokluğa dönmüş ki sorma
Teselli ararım bulamam ömrüm olmuş bir çilehane
Rüzgar eser alıp beni götürmez
Bir toprağa hasret kalmışım inan
O da acıyıp bu halime gel demez
Avuçladığım yangınlarla savruluyorum şimdi
Ne mevsimlerden bahar oluyor ne de yeşeren bir gül
Sadece bir diken yeşeriyor acıyla kuruyan kalbimde
Ve her nefeste eksik yaşıyorum düşlerimden uzak bu hayatı