Yüregime hüzün çöktü bügün Yagmur yagıyor üşüyorum. Sankı uçurum kenarındayım Düşüyorum... Ellerimi uzattım tutun ellerimi Mazim geldi geçti gözlerimin önünden Mutlu oldugum günüm çoktu çocukken Bir kuru ekmekle bile mutlu olurdum Çocuk ruhumda kaldı mutlulugum. Büyüdüm... Umudum mutlulugum Neden terketti beni... Ben hala küçük şeylerle mutlu olmak istiyorum... Mutlulugum seni çok özledim ne olur beni bul... Biliyorum çocuk olamam ama, Çocukça mutlu olmak istiyorum... Açtım kollarımı bana dönmeni bekliyorum Mutlu olmaya çok ihtiyacım var biliyorum. Ben çocuk degilim ama ruhum hala çocuk, Ben çocukça mutluluklar istiyorum...
Melek TiryakiKayıt Tarihi : 7.7.2011 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/07/ruhum-cocuk-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!