Ruhum, bedenim ve sessiz gemiler

Yakındaki büyük şehirden gelen eski dostum, bedenim
Hoş geldin sayfiye köyümüze, uzun zamandır yoktun
Büyük koşuşturmaların telaşı yoktur buralarda, rahatla biraz
Zaman bizim istediğimiz kadar akar ruhunun yaşadığı yerde
Gel sana çevreyi gezdireyim, gözün gönlün açılsın

Şimdi çıkacağımız tepe sakinlik tepesi, çok yormaz seni
Bak geldik bile, enfes deniz ve dağ manzarası vardır
Nasıl turkuaz bir mavi değil mi deniz buradan bakıldığında
Birde şu dağa yaslanmış zümrüt yeşili ormana ne diyeceksin

Bak ormanın üzerinde iri taşlarla örülmüş gibi duran yar var ya
Hani taşları gizlemek için üzerine çullanmış çamları görüyormusun
İşte onun tam arkasında sadece üç, beş yaşlı balıkçının, martıların ve
Denizkızlarının bildiği bir liman var. Boşuna uğraşma
Göremeyeceğin gibi hayal bile edebileceğin bir yer değil
Kuş olup üzerinden uçman ya da balık olup mağaradan geçmen gerek
Nice gemiler, nice yolcular gelir geçer de kimsenin ruhu duymaz
Çünkü orası sessiz gemilerin, sessiz limanı, gönül limanı

Sadece bir patikadan geçip geldik gördün mü
Ulaşılamaz zannettin ama bak yolu bildin mi zorluk yok
Gönül limanına ulaşmak için, sadece aşk gerekli
Limanın en güzel yeridir burası her şey ayağının altında
Tıpkı bu gönlün onun yanı başında oluşu gibi

Görüyormusun her sessiz geminin ayrı rengi var
Bak en büyük siyah olanın adı yalnızlık, en eskisi odur
Çok yavaştır, bu limandan birkaç kez ayrıldı ama
Sığınacak bir liman bulamadan geri geldi, geleli de çok oldu
Demir attı ve zannediyorum ki ayrılmaz artık buralardan

Ondan biraz daha küçük olanı var ya gri renkli
Onun adı da hasret, bayağı hızlıdır gideceği yere varır gelir
Ondan fazla hasret taşıyanını görmedim, sürekli gelir gider
Ne deli dalgaları gönlün nede çılgınca esen hasret rüzgarları
Hiç biri durduramadı onu, oda yolundan şaşmadı

Şu küçük sevimli pembeyi görüyor musun adı mutluluk
Siyahla gri istedi rengini hem küçük hem de sevimliymiş
Limandan ayrılmak üzere olan, daha ilk seferi, çok heyecanlı
Rotası belli ama buruk bir mutlulukla yol alıyor
Gideceği gönül limanı onu bekliyor, bunu biliyor, belki de ondan telaşı

Şu beyaz olanın adı da umut, umutlar gibi ak pak, neşelidir oda
Hasretle yarışırlar bu sevda denizinde, bazen o, bazen de hasret geçer onu
Aslında pek ayrılmazlar birbirlerinden, hasret sürekli peşindedir umudun
Grinin, beyazın peşinden koştuğu gibi, sessizce takip eder onu

Lacivert olan da hüzün, diğerlerine pek sokulmaz, onun tek dostu
Martılar, o da bilir martıların kimseye bir şey anlatmayacağını
Hele hele denizkızlarına hiç sokulmaz, ondan bir şeyler bulaşmasın diye
Ağır abi dir yani, bu koca derdi tek başına taşır

Şu kırmızıyı görüyor musun onunda adı aşk, nar gibi yanar da yakar da
Üçüncü seferinden döneli daha da bir kırmızı, biliyoruz ama
Ne yaptıysak kar etmiyor, hala yanıyor, hepsinin gözdesidir o
Biraz da asidir, ne gideceği yeri söyler, nede zamanı
Artık bir yere gitmez demiştik ama gün geldi ağır ağır demir aldı
Ve gitti, bir geldi ki hali böyle mağrur, sessiz, mutlu ve hüzünlü
Belli bu sefer ki liman farklı, gözünü alamıyor denizden
Bilir hiç kimsenin ona dokunmayacağını, öyle sessiz sahiplenir limanı

Batık turuncu var bir tanede adı tutku, hırsına yenik düştü
Yıllar önce batırdı kendini, sevgi bile kar etmedi onu kurtarmaya
Şimdilerde balıklara ev sahipliği yapıyor istemese de
Hatasını biliyor, hiç dinlemedi arzuyu, baksana sonu ne oldu

Arzu göstermedim onu sana biliyorum, şimdi yok limanda
Biraz önce açıldı aşk denizine muhabbetle
Onun rengi de yeşil gözleri gibi, anlamlı
İsmi gibi azimli mutluluğun huzurun peşinde

Mavi olanda huzur, ne kadar gemi varsa hepsi onu bekler
Yokken bile sabırla gelişi beklenir, hele bir de geldi mi
Hasrette, mutlulukta, aşkta, umutta hatta yalnızlık bile
Ondan bir şeyler almak için yarışırlar,
Hoş o da kesinlikle cimri değildir, isteyene isteği kadar verir

Biliyor musun bedenim, hepsinin ortak bir yönü var?
Senle ben gibi, can ile canan gibi
Varılacak gönül limanı aynı rotaları farklı, hepsi özgür
İstediği güzargahı istedikleri zaman kullanırlar
Bir de hepsi sessiz gemilerdir, onca yol alırlar da hiç kimse
Ama hiç kimse fark etmez onları, bekleyenden başka
Zaten ondan başka da bekleyenleri yoktur, şikayetleri de
Onlar sessiz gemileridir gönül limanının, sessiz sakinleri
Bir ben bilirim onları birde o, bir de aşık olanlar