Ruhum Bakire Benim Şiiri - Ahmet Tulganer

Diyorum;
Aşk bir ilah olsaydı, tapılmaz mıydı?
Aşk bir din olsaydı, inanılmaz mıydı?
Fakat aşk laiktir, biliyor musun?
Akıl ve kalp birbirinden ayrılmıştır.
Tek yürekte birleşmesi yasaktır, kanunlarca.
Aşk; bilinmezler boşluğu.
Yürekleri tırmalayan,
Acı veren, tatlı şey.
Yürek kalkın tısı, umut edişler.

Aşk, bir duygu selidir.
Geldi mi, katar önüne götürür.
Aşk, bir mimari eser gibidir.
Ama projesi önceden çizilmeyen.
Sonsuz emek ürünü, şaheser.
Nakış nakış işler ruhuna,
Dövmeden beter, oyar kalbini,
Sancı tır mideni.

Aşkın mimarisine başladıysan,
Malzemen bol, çimenton, harcın, demirin tam olacak.
Çünkü, depremler vuracak, yangınlar çıkacak.
Dış cephesine, yağmur, dolu vuracak.
İç cephesi, bıçaklarla kazınacak, oyulacak.
Yok ben dayanamam, yıkılırım diyeceksen,
Korkuyorsan, hiç bulaşma, çekil.
Karşıdan seyret gıptayla, iç çek.

Aşk öyle bir şey ki; insanı kaşif eder.
Yola düşürür, bilinmezler vadisinde at koşturur.
Çeker girdabına, yutar insafsızca.

Aşk, ruhtadır, bedenin aksine.
Aşk kabukta değildir, soymasını bilene.
Dıştaki dürtüdür, güdüler seni,
Hayvancasına isteklerine.

Aşk, davetsiz bir misafirdir.
Firari, illegal bir suçludur.
İnterpole kadar herkes onu arar, pembe bültenle.
Fakat o, tecrübelidir, kapıyı çalmadan,
Sinsice girer kalbine.
İşbirlikçisi yapar seni de, ihbar edemezsiniz.
Atsan atamazsın, satsan satamazsın.
Kovsan gitmez, çağırsan gelmez.
Derdi, çilesi çoktur, sevinci buruktur.
Sevdiğin yemeğin, kursağında kalması gibidir.
Öyle bir düğüm olur, oturur ki, çözebilene aşk olsun.

Aşk, sevimli bir çocuktur aslında.
Bazen güldürür, kahkahalar attırır.
Bazen ağlatır, kahreder.
Bazen çileden çıkartır, vitesten attırır.
Bazen hasta eder yatırır.
Bazen hasta olur başında bekletir.
Onsuz olamazsın, ama onunla da olmak zordur.
Emek ister,sabır ister, veremezsin.

Aşk, ateşsiz, dokunmadan yanmaktır.
Öpmeden soluğunu hissetmek, ateş basmaktır.
Sabretmek, sarmadan sararcasına.
Ahtopotu kıskandıracak şekilde sarmayı hayal etmek.
Nefessiz, soluksuz kalmak, konuşamamak.
Kelimelerin anlamsızlığını hissetmek.
Gözlerinde okyanuslara açılmak,
Anın durmasını hissetmek.
Anın durduğu, zamandır, başını omzuna koymak.
Sarmak sıcacık kalbi gibi, sıcak bedenini.
Gelmiştir artık kahrolası dakikalara beddua anı.
Bedenin esirken orda, ruhun özgürlüğünü hissetmek.

Aşk, öyle bir şeydir ki,
Hastaysan başında ağlatır.
Dudaklarına buseni kondurduğunda, bırakma diye inletir.
Bir saatlik ayrılığa bile tahammül ettirmez.
Aratır seni, tatlı sesini duyuncaya kadar.
An o andır, huzur yayılır bedenine, sıcacık.
Hissedersin nefesini, mis kokusunu duyarsın.
Hatimler indirtir, en dine lakayta bile,
Ölmesin diye, okutur,üfletir.
Göze baktırır, bir çöp deymesin diye.
En berbat yemeği yedirir, nefis diye.

Ruh aşkı tanımazsa bakiredir, bilir misin?
Bil ki, tatlım benim ruhum henüz bakire.
Aşkı tanımadı henüz ruhum.
Bırak sevişmeyi,
Öpüşmedi benim ruhum, bir başka ruhla,
Dokunulmadı henüz, ambalajında ruhum.
Bil ki bekliyorum aşkımı, ruhum ona ait.
Ne olur ilk sen dokun bana.
Ruhum titresin, içim yansın.
Sonra serinliğim sen ol.
Ne olur benim ilk aşkım ol.