Ruhum Azapta... Şiiri - Cem Isik

Kurumaya yüz tutmus bir cicek sanki gönlüm.
Ugrastikca,didindikce,cabaladikca kuruyor.
Okyonusun dibine az kaldi battikca batiyor.
Rabbimin cezasi bu cileme cile katiyor.

Düsüncen,hayallerime el koydu.
Kalbim suretinin rehini oldu
Ruhum yarali kus,dalina kondu
Bi bilsen bu deli cocuk nasil soldu.

Ne hayaller kurmusum
Önümdeki resmine dokunmusum
Gercek olsun diye, kalbimden sunmusum
Nerden bilebilirim,dalina dengesizce konmusum

Sigaramdan her duman alisimda
Hayalini icime cekiyorum
Tütünü her yakisimda
Dayanilmaz atesinle ben yaniyorum

Sanki bir Rüya bütün yasadiklarim.
Düsündükce Kalbimde, Yüregim kaniyor
Ne kadar Kadersizmis su Hayatim.
Artik Kalbim degil,Ruhum aciyor.

Yokuslari bi asamadim,hasretindeyim düzün
Gönlüme Sonbahar cöktü,her yer Simsiyah hüzün
Kizamiyorum bile,yoktuki hic sözün
Geceler bana kalsin, en guzeli senin olsun gündüzün.

Gösterdin iste bensizde yasarsin sen.
Anladim, sonumda sensiz ölücem ben
Bir gün Aklimdan Kalbimden cikarsan eger
Ihanet sayarim,sökerim o Kalbi,sana deger

Senden öncesi yokdu zaten.
Artik sonrasida olmayacak
Sizlayan Ruhum var ya
Seninle son bulacak.

GUNAHLAR BENIM SEVAPLAR SENIN OLSUN,PAYLASTIK ISTE HER SEYI VAR OLAN.