Benim ruhum azapta anlıyorum
bir ölüm kaldı kendini özleten
arta kalan zamanlarda da sen
hayat azap olmuş yokluğunda
Yokluğum varlığından uzak değil bunu bil
bakışlarının ardında bir mezar saklı benim için
ruhum can çekişiyor hayatımda hiç tat yok
ölüm anlamını yitirmiş manasız kalıyor
Gönlün sitemiyle sarardım
ruhum azapta ömrüm benim
alın yazım huzur arardım
ölüm solmuş gönlüm benim
Her nefeste bir ömür tükeniyor benliğimde
yüküm agır her boşluk bir yara kalbimde
bir anahtar aranan bir çıkış yolu adresimde
ufkumun en derinliğinde sen varsın hasretinle
Kayıt Tarihi : 13.1.2016 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!