Köşesi olmayan ölü kentin sokağında;
Kayıp ruhların içinde, sahipsiz kalmış ruhuma yer bulamamışken!
Gönül matemime; ölüm mühürünü vurduğum yüreğimle,kesiştiğim yaşamda
kaybolur, hayallerim...
Cani düşler sararken, etrafımı; sensizlikten ötürü cinnet geçirir, benliğim..
Ruhuma merhem olmaz, anılar; hüzünlü ağlamalardan arda kalmış,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hangimiz Ruhumuzu yalnızlıklara teslim etmedikki,
Hangimiz, hüzünlü ağlamaların ardında yaşamlarımızı bırakmadıkki...!
Tebrikler
Galip Sİnecikli
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta