Ruhum Şiiri - Hayriye Aygül

ruhum,gözlerimin nuru yana yakıla çağladın nehirlere,
dolana dolana sarıldın Anadolu'ya ,umuttun yayıldın ovasına yaylasına,bereket kattın memleket toprağına
*
ruhum,süzüldün bal bal petekten saf ve duru
tanyeri aydınlığında karış karış vatan toprağına
bereket olup yağdın dağına taşına...
*
ruhum ihaneti gördün alev alev duman duman
çökerken ülkemin sahipsiz bağrına umut oldun kıraç bozkırlara, çağladın azgınca doğanın bağrında...
*
ruhum,gözümün nuru çağlarsın asırlardır özgürlüğe
acıları bal eğledin Pir Sultan'a,sürülürsün insafsızca darağacına,kar tanesi gibi bürünürsün beyaza...
*
ruhum,baskılar dinsiz imansız direnmelerin ölümüne sonsuz,yağan yağmurda ağlıyorsun ıslanarak
toprağa umut ekerken çağlayarak,sen kırağı tanesinde umut olarak...
*
ruhum gözümün nuru,kara bulutlar dolanır başında
el ele yürürdün hak hukukla,ağlatmadı ölüm seni inadına,barış hayalin kardeşçe yaşamakla...
*
ruhum gözümün nuru,indirme yelkenleri suya,barış içinde yaşamak onurdur sana,sevgi ve saygıyı meze diye kat çorbana,bunun adı onurlu yaşamdır Anadolu'da...

Düzeltme:25 Mart 2020 Almanya