Ruhum Şiiri - Hamza Mamaş

Ey Rab!
Ruhuma çöreklenen külleri kaldır.
Ten uyuya dursun ruhumu uyandır.
Kelebekler gibi aşk'ına kanatlandır.

Ey Rab!
Bilirim aşktır merkezi kulluğun.
Aşkı ihsan etmektir ululuğun.
Sana ulaşan yolda yeistir bulduğum.
Lütfun ile ihsan et yüreğimi aşka ulaştır.
Harman oldu hayaller, gerçek aşkla kavuştur.

Ey Mevla!
Bilirim ki sınırı var feri söner evrenin.
Varlığına denk yok, had sonsuzdur çevrenin.
İspatını istemek akıldan ıramak olur.
Isteyen, varlığını kendi bedeninde bulur.