Ey Rab!
Ruhuma çöreklenen külleri kaldır.
Ten uyuya dursun ruhumu uyandır.
Kelebekler gibi aşk'ına kanatlandır.
Ey Rab!
Bilirim aşktır merkezi kulluğun.
Aşkı ihsan etmektir ululuğun.
Sana ulaşan yolda yeistir bulduğum.
Lütfeyle, yüreğimi aşkla buluştur.
Harman oldu hayaller, gerçek aşkla kavuştur.
Ey Mevla!
Bilirim ki sınırı var feri söner evrenin.
Varlığına denk yok, had sonsuzdur çevrenin.
İspatını istemek akıldan ıramak olur.
Isteyen, varlığını kendi bedeninde bulur.
Kayıt Tarihi : 8.2.2020 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!