Ruhu Sûkut Şiiri - Murat Bozkuş

Sahibiyiz bu cansız
Ruhu sukutun
Dokunmasa soğuk
Soğuk bir sabahta
Doğan güneş gibi
Alışılmış bir dost
Olurdu yokluğun
Habire sitem
Habire sıkıntı
Habire yaşamak dolu
Okyanus dipleri

Garba teslim olmuş
Şark
Viraneler arasında
Eski bir öykü
Söyler yaşlı adam
Velhasılı dünyada
Ne varsa teslim olmuş
O kimsesiz sabaha
O doğdukça doğmuş
Onunla ölümü tatmış

Sen varlığın
En kuytu penceresi

Burası dört duvar
Burası karanlık
Burası kimselerin
Ayak basmadığı
Robinson adası

Yamyamlar arasında
Sukutu hayal
Ateş dansı yırtıcı hayvanlar
Sarmış olsada etrafı
Kurtuluş ümidi olmalıydı
Bazı sevmelerde
Damga vardır
Bazılarında gülnihal
Nalan olsada gözlerin
Kollarında yaşanmaz
Artık bu yabancı rüzgarın
Ölümü tatmak için çırpınmalı
Yükseğe
Derin bir uçurumdan
Düşmüşçesine kırılmalı
Kafamız
Kırılsındı ki
Kaçtığı gerçekler

Sarsın bir gazlı bez
Gibi etrafını

Bir fanusta yaşamaya
Mahkum balık gibi
Etrafını umutsuzca
Seyreden
Yokluğun sayfalarına gömülmüş
Bir şiir olmalıydı yaşamak
Dediğin