Ruhu ölüyor Şiiri - Ramazan Ateş

Gurbette güllerin soluyor anne,
Yavrun yavaş yavaş ölüyor anne.
Biliyorum ayrılık acı senden,
Bu yüzden gözlerim doluyor anne.

Ne zahmetle büyüttün yokluklarda,
Yemez yedirir, sarar soğuklarda.
Şimdi gurbet ellerde ne yapar o?
Üşüyorum, kollarım arıyor anne.

Sana dayanamıyorum, olmuyor,
Gülmüyor artık hiç yüzüm gülmüyor,
Sana kıyamam ben, üzemem ana,
Oğlun yavaş yavaş burda ölüyor,
Kendi yaşasada ruhu ölüyor.