Ruhu Ölü Müslüman Şiiri - Mustafa Bulan

Kolaydır şartları, olmak için müslüman!
Çıkmaz on ikiye tüm şartları toplasan.
Tek tek sayarsın: İşte islam, işte iman.
Sonra dersin: “İman olmaz kader olmadan!”

Allah gaybı bilir, münezzehtir zamandan.
Elbet hayır da şer de onun katındandır.
Ancak çirkef yazıp hesap sormaz kulundan!
Kader: Evrende ölçü, varlıkta yasadır.

Gel artık doğru anla gaibi, kaderi
Ve Şûrâ otuzu, Arâf yirmisekizi...
İmtihan gerçektir, unutma şu mahşeri!
Musibetler konusunda uyarır bizi!

Allah rolleri tanımladı, tüm evrende...
Ama tek tek dağıtmadı, irade bizde...
Unutma sakın! Tam yer etsin şu beyninde:
“İnsan doğmak kader, insan olmak irade…”

Sonsuz örnekler var kazada ve kaderde:
Zemheri soğuklarında, yer çekiminde,
Sahra sıcaklarında, büyük depremlerde...
Korunma bilinci kodlanmış şu beyinde.

İşlediğin haltlara dersin “Bu kaderdi”.
“Silinmez alnından yazılmıştır bir kere(!)”
“İyi, kötü, çirkin” film senaryosu sanki!
Rolünü oynadın; çekip gittin makbere(!)

Nerede ahlak, adalet; hani şu vicdan?
Yetim hakkı deyince duymuyorsun inan!
Her soruya cevap hazır, hiç şaşırmadan!
Kurtuluşun hazır! “Her şey oldu Allah’tan(!)”

Torpil de bir sebep; vardı kaderde zaten(!)
Kadı kurtarırsa, şüphe etme kaderden(!)
İşlersen bir pislik, Allah’ın kaleminden(!)
Faturayı kes Allah’a, sıyrıl içinden(!)

Hepsine dersin kader, çıkarsın içinden(!)
Af kapısı açık, elleri kandillerden
Aç göğe, bunlar bonus; kaçınma tövbeden(!)
Kurtuluş günlerini, takip et takvimden(!)

Ehliyet, liyakat hatırlanırsa şayet
Alnı secdeye gitmek olur mu adalet?
Münafıklık kaçınılmaz, büyük dalalet!
İmtihan formalite, olmasın ciddiyet(!)

Serdin mi yerlere bir güzel koyun postu!
Söylersin çevrene “Ben oldum Allah dostu.”
Kurarsın kendine cennette gecekondu.
Sonra bulduğuna, satarsın tapusunu!

Daha ağır bir yük şu bitmeyen tövbeler!
Tövbe ile kurtulamazsın kul hakkından!
Şimdi canlanmazsa içinde ki kör vicdan
Sen yaşarsın ama ruhun ölü müslüman...

Pendik-08.05.2021