Karanlık ve karlı bir gecede
Dolaşırken cadelerde
Zavallı bir kedi ızdırap içinde
Yalvarırcasına baktı yüzüme
Hasta ve aç donmak üzere
Aldım hemen getirdim evime
Sevindi bir yuvam oldu diye
Önce tedavisi sora gelsin yemeği
Ardından sıcacık birde sevgi
Deyme gitsin kedinin keyfine
Ekmek elden su gölden
Geçti oturdu baş köşeye
Eee artık büyüdü palazlandı ya
Evde hizmet gördünce ben neymişim dedi
Evden çıkmayan ev kedisi
Oldu şimdi sokak kedisi
Unutmuştu karanlık ve karlı gecelerini
Sandıki cambazım iki ipte oynarım
Oynarsın senin ruhunda var nankörlük
Nede olsa sen nankör kedisin
Yinede dört ayak üstüne düşersin
Ama unutma bir iki daha zıplarsın
Aldattım sanıp kendini aldatırsın
Bir gün gelir allahından bulursun...
Nesibe Arslan
12-12-2006
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 19:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Açımamın faturası ağır ödenir.
![Nesibe Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/12/ruhu-nankor.jpg)
Yaf Nesibe kardeş ben bu şiirden kendime pay çıkardım bu aralar bende pek eve barka sığmaz oldum da..bu nankör kedi şiiri çok dokundu bana çoook. İlahi şairem keyifli ama düşündüren dizeleri inci gibi diziyorsun yorulmadan okuyoruz net ve yalın şiirlerini. Teşekkürler sevgi ve selamlar.
yüreğine saglık ablam...içerik cok güzel...
kalemin daim ilhamın bol olsun..
saygılarımı iletirim..
selam ve dua ile..
TÜM YORUMLAR (2)