ruhu incinmiş adamlar
bütün yüreğini koydu ortaya
incinmiş ruhunu, örselenmiş gururunu
hiç açılmayacak bir söze düğümledi
başını göğe yasladı,
dilindeki zehirin tadı halâ duruyordu
ağladı, neyi anımsadıysa kanadı
çünkü ruhu incinmiş adamlar,
yarası kanayan kadınları severler.
bir bir dolaşıp kapıları
ezbere okudu temiz sevmelerin güncesini
Zîn'i söyledi,
bir aşk nasıl ser verip sır vermez
mitolojîk acıların kehanetini
dönülmez girdapların delaletini söyledi
sonra ağladı, sonra kanadı
ruhu incinmişti,
yarası kanayan bir kadın sevmişti...
Kayıt Tarihi : 28.6.2016 02:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!