Ruhu Hasta Adam Şiiri - Resul Aslan

Ruhu hasta, ruhu güzel adam
Bu ne uzun uykudur yattığın
Göçüp gittin aramızdan
Korkudan harap olmuş bedenin
Esir olmuş beyaz çarşaflara
Bilincin kapanmış her umuda
Sanki küsmüşsün tüm varlığa
Gözlerin sımsıkı kenetlenmiş
Karanlıktan korkar olmuşsun
Ne gördün de böyle mahfolmuşsun
Bedenin, zihnin geçmişin zindanına kilitlenmiş
Ruhu hasta, ruhu güzel adam
Saatler günler oldu
Günler aylara göz kırpar oldu
İçimde bir kor oldun
Yokluğun bu yangını besler oldu
Uyan ey ruhu yorgun adam
Kitaplar okudum, heybeme reçeteler doldurdum
Nicesine şifalar buldurdum
Delileri akla, ruhsuzları ruha kavuşturdum
Şöhretimle dünyada ekol oldum
Lakin senin kapında bir garip oldum
Her yolu denedim
Nice ilaç getirdim
Geceyi sabah eyledim
Gündüzü akşam ettim
Lakin senin karşında çaresiz abdal oldum
Uyan artık ruhu yorgun, ruhu hasta, ruhu güzel adam
Beklemekten harap oldum, çok yoruldum