Ruhu Güzel Telli Hatın

toprağın sesiyle sesin duyurdu
o tatlı diliyle türkü söyledi
oy kullanan eller değer bilmedi
değerde dengeye kıymet vermedi

ormandaki yanan meşe közüne
dokunma yanarsın telli özüne
canlar kurban senin kara gözüne
yaradan nurunu vermiş yüzüne

söylerken sözleri özüyle bütün
her nefes dumanda kaybolan tütün
veyselden uzanan yollara bakın
görünür ufkunda o telli hatın

yandı ana dolu yandı ateşin
ihtişamlı duman duman tütüşün
yakışıyor telli tavrın duruşun
sönmesin dilerim yürek ateşin

doğurup sütünü veren anana
dünyaya vesile olan babana
her nefeste dua eyle mevlana
taşıdığın özü verdi o sana

kölecioğlu hep seni dinledi
dinler iken için için ağladı
coştu gönlü ruhu eli durmadı
kalem yazdı amma gönlü söyledi

Ahmet kölecioğlu 31-12-2004