Gamsızlık Şiiri - Enver Yıldız

Şu akşam ayazında ay ışığı soludum,
Ruhsuzluk limanında suladılar kurudum.

İstanbul bile beni teselli edemedi,
Boğaz boğaz olalı böyle dalga görmedi.

Avuntu elem keder oyalar benliğimi,
Kaybettim eşkıyalar bulmuşlar kimliğimi.

Artık ben ben değilim, sanatımı sormayın,
Mazimi hatırlatıp yarama tuz koymayın.

'Ayıp, günah' diyenden ürperir, kin sezerim,
Geçmişim bir hazine, lakin ben aç gezerim.

Böyle gitmez bu gemi, su alıyor batacak!
Gamsızlık batağından beni kim kurtaracak.

Sivas'2007