Ruhsuzlar Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Ruhsuzların içinde
Ruhumu şeytana pazarlamakla meşguldüm bütün gece,
Bana göre değilmiş, anlaşamadım şeytanla…
Ama gördüm ki, kimsenin satacak bir şeyi kalmamış
O an oradakiler için
Onur, iffet, gurur çok ama çok yükseklerde
Şehvet uğruna yapılan koplimanlarla
Yükseliyoruz sanmışlar yerin dibine battikça…

Ve bu gece bir şey daha öğrendim
Kimseye hak etmediği sözler söylemeyeceksin
Bazen iltifatlar bile
Ödünç bir elbise gibi iğreti durabiliyor,
Bazende edilen bir kaç sitem söz dahi
Bol gelebiliyor ruhta karekter olmayınca
Vesselam ne söylersen söyle her şey boşa…
Yapacak tek şey vardı,
Oradan kaçmaktı,
Arkama dahi bakmadan kaçtım….