Pas tutar dökülür, sıkıştırılır öldürür,
Ruhsuz teneke.
Laf anlamaz, söz dinlemez,
Ruhsuz teneke.
Yol bilmez, koku almaz,
Ağlamaz gülmez, bağırmaz, kişnemez.
Ruhsuz teneke.
Kaybolan dostlarım,
Sarı öküzlerim, atlarım benim.
Tarlayı süren, ekini taşıyan,
Sapı samanı getiren onlardı.
Onlar, gerçek dost arkadaştı,
Sarı öküzlerim.
Çift tekerlekli kağnılarım.
Tek, tek yola giderdik, yarış ederdik.
Yaylı arabalarım, kişneyen atlarım,
Atlarım benim.
Kayıt Tarihi : 23.7.2006 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!