Ruhsuz İzler Şiiri - Raif Serkan Okur

Ruhsuz izler,

Deme ne olur git,
Unut, yormayalım birbirimizi diye.
Bunun anlamını bilirsin.
Kalbini çıkarıp atmak,
Hislerini hissetmemek,
Maske takıp suretlere karışmak,
Sanki olmamış gibi düşünmek,
Yaşamamaktır yaşanmış geçmişlerde.
Bilirim kimse sevdi diye ölmez
Yüzümde, yüreğimde
Sadece kalır RUHSUZ İZİ...

Sessiz an,

Anladım ki zamana kızmaya başladım,
Güneşe küfretmem cabası,
Neden sabah oldu diye.
Hep gece olsun,
Diğer renklere inat
Sadece siyahı görmek istiyorum.
Kah uyumak çözüm görünür ya,
Bir de sırtımdan hançerlenir gibi
En can alıcı kabuslar olmasa,
Yüzün düşlerime girmese,
Manaya kılavuzluk etmese,
Detaylardaki ANLAR...

Edalı uzaklık,

Mahvetmek isterim bütün düşüncelerimi, sözlerini benliğinden,
Oysa işlemiştir içime,
Üstümden gitmeyen kokun misali.
Gerçekleri bilirim ama inanmak zor gelir,
Günlerce kandırırım,
Avuturum, aldanırım gereksiz bir şekilde,
Hiç olmayacak şeylere, kendime;
Berbat şeydir kendine aldanmak,
En büyük palavradır kendini kandırmak,
Benliğini hiçe saymak,
Yakınlar UZAKLAŞMIŞKEN...

Renksiz yalnızlık,

Lanetlenmiş, çift kişilik hayallerde,
Tek yaşamayı öğreniyorum,
Marketten alınan çift şeyler gibi,
Biri giderken biri hep aynı yerde duruyor,
Küfleniyor, çöpe gidiyor, eskiyor;
Değerliyken, istenirken.
Kelimeler de tek olmaya alıştı,
Sorular sualsiz beklemeye mahkum,
Dönüşü olmayan cevaplarda,
Gardiyan olmuş YALNIZLIK...

Kadınım soğuk,

Aynalarım, yatağım, giysilerim,
Her şeyim,
Evim,
Küstünüz bana biliyorum,
Ayırdığım için güzel kokulu bedeni sizden.
Donuk duruyorsunuz,
Her birinizde ayrı bir yaşanmışlık,
Hissederken, SOĞUKLUĞU:

Adın tükeniş,

Anlamını tadardım hayatın,
Basmakalıp düzenden
Olağan olayları savururdum,
Ayrılık ile sıradan hayata geri döndüm sanırım.
Her gün yeni bir umut,
Yeni bir bekleyiş,
Duymak istenen sese odaklanış,
Yaklaştırıyor yavaş yavaş,
Farkına varmadan sinsice kaybetmeye.
Eksiklik zirveye tırmanır,
Bir adım mesafe kalmışken TÜKENİŞE.

Nafile bitiş,

Altında ezilirken ömrümüm,
Geriye bir şey kalmasın diye,
Parçalarını birer birer söker gibi
Sayfalarım yırtılır,
Bir çok şey silinir,
Okunan kitaplarımdan.
Sona yaklaşıyorum galiba,
Hala farkına varamadım,
Bir sıkımlık kurşunum kalmışken BİTİŞE.