Yağmur olup toprağa yağmanı istedim.
Ağaçlara çiçeklere can vermeni bekledim.
Her nisanda damla damla düşmeni,
Irmaklarda akmanı, göllere dökülmeni,
Gönül bahçeme can olmanı istedim.
Sen dolu oldun, vurdun kafama kafama;
Kırdın dalları, çiçekleri, yaprakları.
Bir tırpan gibi biçtin sarı başakları,
Bakir bıraktın ulu dağları, yeşil ovaları,
Hiddetinle kuruttun dereleri, ırmakları.
Bazen şimşek, bazen fırtına oldun.
Yaktın gönül çiçeğimi, yıktın can evimi.
Uçurdun bağları, ağaçları, kuşları;
Şiddetinle yıktın sahilleri, limanları;
Söndürdün gökleri aydınlatan yıldızları.
07.11.2021 Pazar
Selami UTKAN
Kayıt Tarihi : 8.11.2021 09:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!