Ruhsuz Bir Bedenin Hezeyanları

Kalemimde dinmez bir fırtına
Kağıdım mürekkepten  bir  okyanus
Ne yazsam kaybolup gidiyor girdaplar arasinda

Her biri bin parçaya bölünüp
Karanlık dehlizlerden geçiyor kelimelerim
Bir vücuda gelememenin kaygısını taşıyor sırtında

Kalbimde sızısı dinmez bir yara
Giderek hissizleşen bu et parçası
Hazırlanır gibi bir enfarktüsü karşılamaya

Keskin bir bıçağı kayalara sürtercesine
Her gün biraz daha köreliyor sevgim.
Ölüyorsun ki giderek ağırlaşıyorsun içimde