Ruhsuz Bir Beden Şiiri - Rafet Maden

Ruhsuz bir beden yürüyor sanki,
İsyanla koşmak istiyor delice,
Bilmiyorum umutlu belki
Karamsarlığı gizliyor içinde.

Ruhunu arıyor mazinin içinde,
Saklıyor dertleri gülmeyen içinde,
Eller ölecek desede onun için,
Ecele yan çizmiş ölüm nafile.

İşte o huysuzca dolaşan gezen,
Sevdiğinden biraz ilgi bekleyen,
Nasıl diyeyim o RAFET MADEN,
Hiç değişmedi, değişemez yine.

(KARABÜK-1998)