Ruhsuz Bedenim Şiiri - Ahmet Damarlı

Kör olsun seni gören gözlerim,
Kör olsun ki bir daha göremesin seni.

Tutulsun sana iltifat eden dilim,
Tutulsun ki bir daha konuşamasın.

Çözülsün sana gelen ayaklarımın bağı,
Çözülsün ki bir daha gelemesin.

Kırılsın ellerini tutan ellerim,
Kırılsın ki bir daha tutamasın.

Dursun damarımda akan kanım,
Dursun ki çürüsün bu bedenim.

Ve artık son bulsun ruhsuz benim,
Bir daha asla ve asla sevemesin.